Yazarken "Tarih hakikatlerine, vaka olsun, dekor, motif olsun, asla dokunulmaz. Yalnız dil değişir; yazar kendi zamanının dilini temiz ve şirin kullanmasını bilmelidir"i ilke edinen Reşad Ekrem Koçu, "Aşk Yolunda İstanbul'da Neler Olmuş" kitabı için, diğerlerinden farklı, önsöz niteliğinde bir yazı yazar. Batı'daki benzerleri olan Fransız romancı Alexandre Dumas ve İngiliz romancı Walter Scott'tan hareketle kendisinden söz etme ihtiyacı hissederek şunları söyler: "Ardımda elli yılı aşmış bir basın hatırası vardır. Kimseden en küçük bir 'aparma' yapılmadan geçmiş bir mazi... Bu kitapta dört eski meddah hikâyesini naçiz kalemimden okuyacaksınız... Her hikâyenin ayrı bir adı var. Kitaba bir isim koymak istedim: "Aşk Yolunda İstanbul'da Neler Olmuş" dedim. 'İstanbul'da Neler Olmuş' adını bize, Türklere roman okumasını öğretmiş Ahmed Midhat Efendi merhumdan aldım ve üstadın en kötü eserinden. Yetkisini aşarak tarih katkılarıyla hakikatten çok uzak tarih katkılarıyla yazılmış, tökezleyen bir uzun hikâyesinden." Hikâyenin bundan sonraki kısmı ise "meddahın hünerine, bilgisine" bağlıdır ve bu kitabın ilk öyküsü "Çerkez Rıdvan'ın Dolabı" eski meddah defterlerinden "aynen" alınmadır.

---