Büyük Alman düşünürü George Wilhelm Friedrich HEGEL, 1770'de Stuttgart'da doğdu, 1831'de Berlin'de öldü. Küçük bir memurun oğluydu. Okulla ev arasında renksiz bir çocukluk hayatı yaşadı. 1788 yılında Tübingen Protestan Üniversitesine yazıldı. Orada tanıştığı, geleceğin büyük şairi Hölderling'den etkilendi ve ilk incelemelerini yazmağa koyuldu. Çok geçmeden aralarına katılan Schelling'le kurulan üçlü dostluk, Hegel için daha da verimli olacaktı. 1793 yılında teoloji diplomasını alan ve eğitmenlik yapmağa koyulan Hegel, bu arada Kant'ı okudu ve felsefesinin temel karakterini meydana getiren akılcılık anlayışına bağlandı. Nitekim ilk önemli yapıtı olarak kabul edilen "Das Leben Jesus" (İsa'nın Hayatı, 1796) adlı araştırmasını akılcı bir açıdan kaleme aldı. 1801 yılında Jena Üniversitesi'ne atanan Hegel, Fiche'ye karşı Schelling'in felsefesini savunan ünlü yazılarını yazmağa başladı. Ama bir yandan da kendi sistemini oluşturmaktaydı. Nitekim 1807 yılında yayınlanan "Das Phaenomenologie des Geistes" (Zihnin Fenomenolojisi) adlı ilk büyük yapıtında, Schelling'den ve romantiklerden kesinlikle ayrıldığı görülür. Jena'nın Napolyon orduları tarafından işgali üzerine bir taşra gazetesini yöneten Hegel, ancak 1808 yılında yeniden öğretim hayatına kavuşabildi. İkinci büyük yapıtı olan "Wissenschaft der Logik" (Mantık Bilimi, 1812) 'i bu arada yazdı. 1816 yılında Heidelberg Üniversitesi'ne atandı ve kendisini birdenbire büyük üne kavuşturan "Felsefe Bilimleri Ansiklopedisi"'ni yayınladı (1817). Bir yıl sonra Berlin Üniversitesi'ne atandı ve bir başka önemli yapıtı olan "Hukuk Felsefesinin İlkeleri"ni yayınladı. Bunu, ancak ölümünden sonra "Tarih Felsefesi Üzerine Dersler" (1837) başlığı altında yayınlanacak olan bir başka önemli yapıtın ilk tasarısı izledi. Artık Hegel için, Batı'da hiçbir filozofa nasip olmayan bir şöhret ve prestij dönemi başlamıştı. Düşünülsün ki daha sağlığında Halle Üniversitesi, Hegel'in sistemini bütünüyle benimseyerek tüm öğretim alanlarına uygulayıp öğretmeğe ve yaymağa koyulacaktı…

---