Milletimizi yücelten ve büyük zorluklar içinde, her tarafı işgal edilmiş vatanımızı her tür tehlikelerden kurtaran, yirminci asrın en yüce dehası Atatürk'ü henüz beş ile on sekiz yaşlarım arasında sekiz kez yakından görmüş, bu süre içinde 1931 yılında kendisi ile konuşmak şeref ve mutluluğuna erişmiştim. Bundan öte, üç kez de yakınında bulunup, topluluğa, gençlere hitap eden konuşmalarını heyecanla dinlemiştim. Rahmetli babamın 1919 yılı Haziran ayından itibaren Kocaeli Kuvayi Milliye grubunun kurucuları arasında olması ve İstiklal Savaşı süresince de Adapazarı (Sakarya) Kaymakamı ve İzmit Mutasarrıfı (Valilikle, Kaymakamlık arasında İdari bir makam) görevleri dolayısıyla o dönemin kahraman komutanları ve Devlet adamlarının rahmetli babamın dava arkadaşları olmaları nedeni ile onları yakından tanımak mutluluğuna eriştim. Çocukluğumdan itibaren evimizde ağırladığımız, İstiklal Savaşımızda büyük hizmetleri geçmiş bu değerli kişilerin ellerini öpmüştüm. Bu kahraman şahsiyetlerin, Atatürk hakkında çok ilginç, özel anılarını bizzat kendilerinden dinlemiştim. Özellikle, ilkokul çağından beri tarihe olan büyük tutkum, Atatürk Devrimleri ve İstiklal Savaşımızın muhteşem tarihini bütün detaylarına kadar öğrenmiş olmam, Büyük Atatürk'ü her yönü ile anlamak fırsatını vermişti. Yüce Atatürk'ümüzü kaybettiğimizin ertesi günü İkinci Cumhurbaşkanımız İnönü'nün millete ve bütün dünyaya yayınladığı bildirisindeki "İnsanlık idealinin âşık, mümtaz siması, eşsiz kahraman Atatürk vatan sana minnettardır" özdeyişi bütün milletimizi olduğu gibi beni de çok etkilemişti. Yaşamımın her döneminde, Atatürk'ü çok güzel tanımlayan bu görkemli cümleyi asla unutmadım. Vatanımızda her şeyin bitmiş olduğu dönemde, düşman çizmesi altında nasıl perişan edildiğimizi asla aklımdan çıkarmadım. İşte bunun içindir ki, her şeyimizi büyük kurtarıcımıza borçlu olduğumuz hiç unutulmamalıdır…

---