YAHYA KEMAL, "Türk İstanbul' adlı makalelerin birinde, Fatih Sultan Mehmed dönemini aktarırken, Fatih semtinin o devirde de "adeta şehir içinde bir şehir" olduğunu dile getirir. Fetih sonrası Fatih bölgesinin, Anadolu'dan gelenlerin yerleşimiyle nüfusu hızla artmaya başlamıştır. Konya, Niğde ve Karamandan gelenlerin ilk önce bugünkü Fatih Camii'nin kıble yönündeki alanlara yerleşmeleriyle, ana caddenin olduğu yer ve civarı Büyükkaraman olarak adlandırılmış; Malta Çarşısı'nın olduğu yere ise, Küçükkaraman denilmiştir. Yine bu bölgeden getirilen nüfusun devamı bugünkü Aksaray semtine yerleştirilmiştir. Bu ilk fetih yerleşimlerinin devamında Samsun Çarşamba'dan gelenler de bugünkü İsmail Ağa ve Çarşamba Pazarı muhitine yerleşmişler, Bursa'dan getirilen Ermeniler Samatya merkez ve çevresine iskân ettirilmişlerdir, Esasında ne İstanbul'un kurucusu Bizans, ne bu coğrafyayı Büyük Roma'nın başkenti yapan Konstantin, ne de Fatih Sultan Mehmed İstanbul doğumludur. Ama bu coğrafya üzerinde bir şehir ve medeniyet olgusunun oluşmasını ve gelişimini sağlamışlardır. Bu şehir ve medeniyet göçlerle kurulmuş ve gelişmiştir, İstanbul şehrinin yerleşim düzeninde esas olan semtlerdir. Semt isimleri; eski İstanbul hemşerilerinin de pek iyi bildiği ve kullandığı adlardır. Mahallelerin ve sokakların sınırları vardı, fakat semtlerin sınırları ise tam anlamıyla yoktur, nereden başlayıp, nerede bittiği bilinmez. Yine de herkes oturduğu semtin adını söylerdi. Bazı mahalleler iki semtin de parçası olabilmekteydi. Yine İstanbul'a ait bir ifadeyle "Semt-i meşhurunuz neresi?" diye sorarlardı. Eskilerin dilinde ise Fatih semti; Fatih Sultan Mehmed'di, Bayezid ismi de, Sultan Bayezid'di. Eski İstanbul'da sokak adları diye bir şeyden bahsedemeyiz…

---