Bundan yirmi beş yıl önce, Leiden'de Brill Yayınevi, Osmanlı Devleti ve dünya tarihindeki yeri hakkında William McNeal, Halil İnalcık, Charles Issawi, Arnold Toynbee (son eserlerinden biri) ve Albert Hourani gibi önemli düşünürlerin makalelerini içeren bir kitap yayımladı. Kitabın amacı, Osmanlı Devleti'nin çağdaş dünyanın oluşumu ve özellikle Balkanlar ve Ortadoğu'da ulusal bölge devletlerinin ortaya çıkışı üzerine etkisini belirlemekti. Avrupa ve Amerika Birleşik Devletleri'nde olumlu karşılanan kitap, Türkiye'de suskun bir tarafsızlıkla, Balkan ülkelerindeyse bir miktar düşmanlıkla karşılandı. Bununla birlikte, on yıl kadar önce Türkiye'deki bilim adamları, yazılarında, bu kitaba sıkça gönderme yapmaya başladılar. Hatta kitabı Türkçeye çevirmeyi bile planladılar ama çok yakın bir zamana kadar bu planları, yayınevlerinin "Osmanlıcı" veya Osmanlı yanlısı olarak damgalanması korkusu da dahil, çeşitli baskılar yüzünden engellendi. Gerçekte, insanların politik eğilimlerini, sağcı ya da solcu gazeteler gibi, okudukları şeylere göre tanımlama geleneği, Osmanlı'yla yakından ilgilenenler için de uygulandı. "Osmanlı" sözcüğünü olumsuz ve tartışmaya açık biçimde kullanmakta özgürdünüz ama herhangi bir olumlu gönderme yapmak için "Türk", "Türkçe" ya da başka zararsız sıfatlar kullanmak zorundaydınız. "Bölücü faaliyet" zanlılarının evlerini arayan polis, Marksistler, İslamcılar, monarşistler ve "rejimin diğer düşmanları" ile birlikte reaksiyonerlere (yani Osmanlıcılara) karşı da delil olarak kullanmak üzere, evlerinde bulduğu kitap, dergi ve gazetelere el koyuyordu. Aslında Türkiye'de aşırı İslamcı ve koyu Marksist bir avuç insan dışında, çok az kişi cumhuriyet rejimine ve çağdaş devrimlere karşı çıkar. 1945-46'dan beri yürürlükte olan demokratik rejim, monarşist Osmanlı geçmişine, tek parti yönetimine, ya da güçlü bir hükümete geri dönmeyi gerekçelendirmek üzere, çeşitli Marksist-solcu ve laik-milliyetçi gruplar tarafından önerilen, önceden kararlaştırılmış" Atatürkçü" bir eylem planının eleştirilmeden kabulüne geri dönmeyi olanaksız hale getirmiştir. Bu nedenle, aşırı solun, özellikle tehlikeli düzeyde kin (ve düşmanlık) içeren, Osmanlı karşıtı tarafgirliği daha titiz bir araştırmayı hak etmektedir...

---