…Münif Fehim'in büyük bir kitap kurdu olan İbnülemin Mahmud Kemal'i Sahhaflar Çarşısı'ndan geçerken gösterdiği meşhur tablosunda hâlâ nefes alıp veren bu atmosfer, 1950 yılında neredeyse bütün çarşıyı yalayıp yutan yangına kadar devam etti. Merhum Sahhaf Raif Yelkenci bu yangından maddi olarak zarar görmemişti; çünkü o çarşının dışında, Kapalıçarşı'nın Fesçiler kapısından çıkınca hemen soldaki dükkânlardan birine yerleşmişti. Fakat aziz dostlarının dükkânlarındaki nefis yazmalar ve nadide baskılar kül yığınına dönüşürken içinin yandığından ve kanlı gözyaşları döktüğünden hiç şüphe etmiyorum. Reşat Ekrem Koçu'nun, Türkiye'de ilk matbaa açılmadan önceki sahhaflık geleneklerini yaşatan tek adam olduğunu söylediği Raif Efendi, harf inkılâbından sonra sadece yazma kitaplara yönelmiş, ömrünü bu kitaplarda nefes alıp veren "medeniyet"i kurtarmaya adamış mübarek adamlardan biriydi. Ahmet Güner Sayar'ın Sahhaf Râif Yelkenci adlı son kitabında işte bu büyük insan bütün hüviyetiyle karşımıza çıkıyor. A. Süheyl Ünver (1994) ve Sabri F. Ülgener (1998) biyografileriyle biyografi yazarlığında üstad olduğunu gösteren aziz hocamız, Kubbealtı Neşriyatı tarafından yayımlanan zarif kitabında, bir zamanlar müdavimi olduğu Sahhaflar Çarşısı'nı hatıralarıyla bezeyerek anlattıktan sonra, bu çarşıdan sahhaf portreleri çiziyor. Nizamettin Aktuç, Hacı Muzaffer Ozak, Mehmet Necati Alpas, Arslan Kaynardağ, İbrahim Manav ve tabii Raif Yelkenci... Ahmet Güner Bey, aslında Raif Yelkenci hakkında kapsamlı bir makale yazmış, bir zamanlar Simurg Kitabevi tarafından yayımlanan ve ne yazık ki iki sayıda kalan Kitap Kokusu dergisinin birinci sayısında yayımlamıştı. Ama o, ilgilendiği konuların peşini bırakanlardan değildir; bu makalesini de daha sonra topladığı bilgilerle genişleterek kültür tarihimize büyük bir katkı niteliği taşıyan bir metne dönüştürmüştür… Beşir Ayvazoğlu

---