Tanrı’ya Şikâyet

Ulu Tanrı;
Yüksek varlığınla muhabere için ne posta puluyla kutusuna, ne telgraf ve telsiz makinesine, ne tatarağasıyla hanlara ve kervansaraylara, ne havaya bırakılmış güvercin sürüsü ile denize atılmış şişelere, ne ateş kulelerine ve davul dümbelek seslerine, hulasa yeni ve eski usul hiçbir alete, yaver, mabeyinci, başkâtip veya hususi kalem müdürü gibi vasıtalara, külfet ve şarta lüzum var. Şüphesiz ki, en kolay, en ucuz, en zahmetsiz, hususiyle her türlü sansür ve zabıta kayıtlarından korkusuz mektuplaşma ancak seninle mümkündür. Sana odamdan ve yatağımdan, herkesin yanında veya tek başıma, yürürken ve koşarken, karada ve denizde, havada veya su altında, diri iken veya öldükten sonra düşündüklerimi pervasız, bellisiz, yazısız ve lakırdısız anlatabilirim.
Bu cihetten şüphe caiz değil. Lâkin dinletip derdime derman bulabilir miyim, işte şüphe götüren nokta burasıdır!

---