İstanbul'un doyumsuz renklerinden giderek ne kadar uzaklaştığımızı her bahar Mayıs ayının ortalarında Boğaz'a şöyle bir uzananlarımız daha iyi fark edeceklerdir. Mor sümbüllerin çatısından aşağı, cumbasına dolanarak sarktığı bir eski zaman konağından Emirgan'daki muhteşem "erguvan bayramı"nın ateşe verdiği bir bahar çığlığına kadar gözünüz, yanılmadan, yılmadan, bıkmadan 'daha, daha!' diyecektir. Fıstık çamlarının oluşturduğu büyüleyici siluet, yer yer sokak aralarında, çıkmazlarda gönlümüzü çelen mahcup mahmuz çiçeği ile bütünlendiğinde İstanbul'un ideal renk terkibinin tam ortasındasınız demektir. İstanbul, sizi renklerine boyamak için hazırdır artık. Fakat o da ne! Melling'in ya da Bartlett'in kaleminden sadır olmuş bir Kâğıthane ya da Göksu mesiresini, Haydarpaşa çayırını ya da şimdi yerini Vatan Caddesi'ne bırakmış olan Yenibahçe bostanlarını gözünüz boşuna aramasın. Onlar artık ya paslı rayların üstünde, insanları gurbetten gurbete taşıyan, ayıran ya da kavuşturan kara trenlere ev sahipliği yapmakta ya da ihmal ve bakımsızlıktan birer mezbeleye dönüşmüş bulunmaktadır. Asırların itinasıyla korunan, geliştirilen ve üretilen bir kültür, bir mekâna kazandırılan hüviyet herhangi bir yöneticinin 'ferman'ı ile kazınmış, geçmişten devralınan bilgeliğe sırt çevirmiş ve etrafından, gelenekten, bilgi ve bilinçten tecrit edilmiş bu mekânlar bütün bütün bürokratik bir kadronun insafına terkedilmiştir. Oysa mekânlar, zamanlar, renkler, kokular, çiçekler, hava ve su hepimizin değil midir? Onun gerçek sahipleri olan bizler onları koruyup geliştirmeleri için vekil tayin ettiğimiz kişilerle birlikte sahiplenmeli, onların güzelliğini birlikte kurmalı değil miydik? Bir zamanlar çok zengin bir damar olan çevreye katılım geleneği dumura uğratılmış insanımıza yeni bir ufuk açmak, önüne yeni imkânlar sunmak gerekiyor. Tıpkı İstanbul'da iki senedir yapılan ağaçlandırma çalışmalarında Belediye'nin halkla beraber şehrin kaybolmuş renklerini geri getirme yolundaki öncü gayretinde olduğu gibi gönüllü, sivil toplum kuruluşlarının da şehirlerinin kaybolan güzelliklerini geri getirme çabası içerisine girmeleri artık kaçınılmaz bir hale gelmiş bulunuyor...

---